۱۳۸۹/۰۴/۱۴

وفا

نـه از آشــنــايـــان وفــــــا ديـده ام

نه در بــاده نوشـان صفــا ديده ام

زنــا مــردمــی هــا نــرنـجــد دلــــم

که از چشم خود هـم خطـا ديده ام

بــه خـــاکـستـــر دل نگـيـرد شــرار

من از بـــرق چشمـی بـلا ديـده ام

وفــای تو را نـازم ای اشک چشــم

کــه در ديده عمری تو را ديـده ام

دگـر مسـجـدم خانه تو بـه نـيـســت

کــه در اشـک زاهـد ريــا ديـده ام

نه ســودای نام و نه پروای نـنــگ

از اين خرقه پوشان چه ها ديده ام

طـبـيـبا مکـن مـنـعــم از جـــام مـی

کــــــه درد درون را دوا ديـــده ام

حــريــم خـدا شــد چــه شـبها دلـــم

کـــــــه خود را ز عالم جدا ديده ام

از آن رو نـريزد سرشکـم ز چـشـم

کــــــه در قطره هايش خدا ديده ام

برو صــاف شو تا خـدا بـيـن شوی

بـبـيـن من خــــدا را کجـــا ديـده ام

هیچ نظری موجود نیست :

ارسال یک نظر